Bryce Canyon National Park.
We waren dus vroeg op.
Als nooit eerder tevoren, is het vandaag duidelijk dat in bijna alle Duitse media aandacht is besteed aan dit gebied.
Bovenaan de Canyon is het alles Duits wat de klok slaat.
Na een minuut of tien afdalen, zijn ze wel weg.
Zo op het eerste gezicht zie je niet zo veel verschil tussen een Amerikaan en en Duitser.
Beiden lijken een behoorlijke overeenkomst te hebben in eetgedrag en beiden hebben te duidelijk last van overgewicht.
Wellicht wijzer geworden in andere parken, beslissen ze bijtijds niet 'te ver van huis te gaan', want ze moeten ook nog terug.
Het is niet gelijk zo spectaculaire deze tocht.
De zon is nog niet ver genoeg op dus is het nogal donker. Maar als we direct onder de Rim komen zijn de steile wanden toch wel erg spannend en doet de zon de rest.
We komen op een bepaald moment deze mannen tegen, die wat onderhoud plegen aan het voetpad.
Ik stop, kijk eens rustig en uitgebreid om heen, ik kijk ze aan en zeg 'Mooi stukje werk mannen'
Trots.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten