Er zijn een paar dingen die perse vandaag moeten worden gedaan.
Er moet een bezwaarschrift worden geproduceerd tegen een parkeerbon in Amsterdam.
We eten vanavond gewoon chili con carne en daar moet voor worden in gekocht.
En wat ik nog meer moet doen ben ik vergeten.
Ik ben zo'n anderhalve week geleden, lelijk verkouden geworden met een irritante hoest.
Ineens moet je hoesten, je stikt de moord en met je kuch-mechaniek, kun je in je luchtweg net niet bij de bron van de ellende komen.
Dus hoesten tot je over je nek gaat of gewoon stikt.
Na tien dagen ben ik het om twee redenen zat.
reden 1
Ik ben niet alleen de ellendige dagen, maar ook de ellendige nachten zat.
Als ik even niet hoef te hoesten, slaap ik.
reden 2
Oude mensen moeten oppassen voor luchtweg problemen. Voor je het weet hebben ze een longontsteking en dan gaan ze dood.
Een van mijn grootouders, opa Loerakker heeft een dubbele longontsteking niet overleefd.
Maar ja, hij was inmiddels 86 jaar oud en had een rookervaring van 70 jaar.
Voeg er maar een derde reden aan toe.
Ik ben het hoesten, alle spierpijn in bijna al mijn spieren zat, ik heb er behoefte aan weer te proeven wat ik eet. Ik wil weer gewoon verder waar ik gebleven was.
De dokter heeft me "AAAAAAAAAA" laten zeggen en naar de ruis in mijn longen geluisterd en vervolgens geconstateerd dat mijn longen schoon zijn, maar dat ik vette keelontsteking heb.
Dan krijg je pilletjes, die je s'avonds moet innemen, maar waarmee je niet mag autorijden.
Alles wat ik tot nu geslikt heb, is vooral zoet maar helpt voor geen cent.
Je betaalt er bij de DA wel mooi een tientje voor.
Als ik mijn vechtlust terug heb, ga ik mijn geld terug eisen.
Ze zullen wel zeggen dat het wel 6 weken kan duren voor het aan slaat.
Maar zonder het gebruik van die troep, zijn de klachten allang over.
Net als met Homeopathische geneesmiddelen. "Na zes weken zonder resultaat, moet u een dokter raadplegen". Ze kunnen beter zes weken eerder mij bellen.
Je gaat van die troep wel mopperen.
Vroeger maakt mijn moeder als je ziek was, een bedje op de bank in de kamer. Wij hadden geen bank maar een DIVAN. Voor de jongeren onder ons. De DIVAN was een soort gestoffeerde rustbed, waarop je je middagslaapje kon doen of zo.
Er wordt fantastisch voor me gezorgd.
Vóór Mieke s'morgens gaat werken, heeft ze hond al uitgelaten en een heerlijk supergezond ontbijtje voor me gemaakt. Vanmorgen lag ik waarschijnlijk heerlijk te slapen, dus stond mijn ontbijtje kant en klaar in de badkamer.
Ik kook ook al weer een week niet meer.
Ik proef en ruik immers niet veel. Als het maar lekker glijdt.
Ik heb mij nu dus een bedje op de bank opgemaakt.
Met computer, telefoon, harde schijven, koffie en limonade.
Afstandbediening van de TV. Als ik niet slaap, volg ik de Tour de France.
Ja, na die Braziliaanse nachtmerrie van gisteravond, durf ik geen enkele voorspelling meer te doen van wat er vanavond te gebeuren staat in de clash tussen Argentinië en Nederland.
Ik ben bang voor een schopfestijn.
Gisteravond ben ik na de eerste helft afgehaakt en ben in bed tegen de Brazilianen en Duitsers gaan liggen blaffen.
Gelukkig sloegen de honden van de buren niet ook aan.
Ik weet nu ongeveer wat ze daar met die beesten uitspoken.
Dat heb ik uitgezocht. Ze hebben Duitse Herders. Ze
fokken honden met een sterk wezen, voorzien van een sociale agressie.
Ze hebben hun honden dan ook bijzonder gesocialiseerd. (24 uur per dag alleen op gesloten zitten in een buitenhok)(en dan laten ze die beesten ook de hele dag alleen).
Dan hebben ze nog een Border Collie, die al 5 jaar een belofte is in het schapen hoeden. Ik heb hem tot nu toe alleen schapen de dood in zien jagen. En dan loopt er ook nog een Hongaarse herder rond, die af en toe eens een hond uitlaat.
Deze herder kan nog praten, nog blaffen. Hij is alleen maar kwaad omdat ik last van hem heb.
Klinkt knap onlogisch hè???
