Nawoord

We voelden ons in Maleisië thuis, ruim drie weken lang.

We zijn niet het hele land doorgereisd. 

Borneo en de Oostkust heeft het tijdens ons verblijf behoorlijk te verduren gehad van de Moesson.

Lokalen verklaarden dat dat onzin was. Lekker verklaren.

Het was dus goed dat we daar niet waren.

We hebben behoorlijk wat gezien van wat we wilden zien, maar het voornaamste was dat we de sfeer van het land hebben geproefd en er van hebben genoten.

Als we meer willen, moet we terug en daar is geen bezwaar tegen.

Het komt in onze familie meer voor dat er terug wordt gegaan naar Maleisië.

Maarja, we hebben voor de komende jaren nog wel meer op het programma staan.
Laten we maar nagenieten van wat we hebben gedaan.

De foto's bij de verhalen zijn een redelijk willekeurige selectie. Ik had ruim 1500 plaatjes waar ik uit moest kiezen.
Kom straks mijn albums maar bekijken.

Ook aan leuke dingen komt een einde....

Ik ben een behoorlijk stuk tekst kwijt geraakt door het geklungel op mijn tablet
Het ging over het nijvere Penang, de gezellige mensen en het lekkere eten.
In ieder geval.......


Ik was verbaasd dat onze auto nog ongeschonden op het parkeerterreintje bij de Jeti stond toen we terug kwamen uit de rimboe (wat klinkt dat leuk he? rimboe)
De mensen die we er een paar dagen eerder zagen rondhangen, maakte op mij niet die degelijke indruk, die nodig is om je nergens zorgen over te maken.
Onze plunjezakken met vuile was lagen nog gewoon vies ongewassen achter in de koffer.
We zijn op ons gemak richting Penang gereden.
De nieuwe brug was nog niet open dus hebben we keurig de oude brug naar Penang genomen.
Over de brug rechtsaf naar Georgetown en op zoek naar het Sunway hotel.
Dit hotel heb ik in mijn beste chinees geboekt met mijn tablet.

尊敬的noordermeer cees，

感谢您最近通过Booking.com预订乔治敦的Sunway Hotel Georgetown Penang。我们想了解您在酒店的住宿体验以改进我们提供的服务。请在下列选项之中选择其一···

我已入住该酒店并愿意回答几个问题 »

我并没有入住这家酒店

Knap he?

We hadden hotel snel in de picture, maar zijn nog een half uur bezig geweest voor we de parkeergarage in konden rijden.
Een richting verkeer en de overdosis aan brommers op de weg maken er het leven van Nederlandse automobilist in Zuidoost Azie niet eenvoudiger op, ofschoon ik volgens Mieke nog steeds rijd als een Arabier.
Heerlijk, ik ben eerst eens lekker onder de douche gegaan, heb een heerlijk pilsje uit koelkast genuttigd en dan, we zijn wel dressed de stad in gegaan om lekker te eten.
Mieke moet weer helemaal wennen aan het waanzinnige verkeer en ik krijg haar alleen maar aan de overkant van de straat als ik haar hand vast pak en haar vertel haar ogen dicht te doen.
We blijven 3 nachten in Georgetown en genieten van de stad. Wat een energie. We bezoeken prachtige tempels en de diverse clan houses van de chinezen, die in deze stad domineren.
Khoo Kongsi is een van de mooiste en oudste van de stad.

We wandelen kriskras de stad door en missen geen bezienswaardigheid.
We komen zelfs op een rommelmarkt terecht waar ze de rommel, die normaal op markt ligt, tweede of meerde hands verkopen.

Dit is zo'n gezellige eetschuur, waar je links en rechts je hapjes kunt kopen en in het midden de drank.

Een Belgisch stel zeilers, ze zijn al zes jaar onderweg om de wereld rond te zeilen. Ze blijven tot  na het Chinese nieuwjaar en trekken dan weer verder. Ze hebben het dik naar hun zin en zullen er geen spijt van hebben dat ze op tijd zijn begonnen met  te doen wat ze leuk vinden.

Als je in Georgetown je vuile was naar een laundry brengt, heb je goed kans dat je was wat later gewoon aan een droog rekje voor de deur hangt.















We hebben nog een leuk idee voor een Flash Mob in een Subway eettent. Als dat wat wordt, hoor je het wel

We blijven op Penang tot zondag en vliegen dan naar KL en maandag naar huis.
Om nog even wat bij te lezen en bruin te worden verhuizen we naar Rainbow Paradise Beach Resort in Tanjung Bungah. Aan het strand.

Lui en relaxed.

Terug uit het regenwoud

Ik heb het een tijdje bij wat aantekeningen gehouden en geniet na onze terugkomst uit het regenwoud van Belum, heerlijk van het comfort van een luxe hotelkamer in het centrum van Georgetown op het eiland Penang.
Ons avontuur naar Belum begon met een strakke autorit naar Gerik. We rijden onderweg slecht een keer tegen een Roadblock aan.
In de bergen was het s'morgens heftig mistig. Ik voelde me in Maleisie als erg thuis, maar het wordt met de dag erger.
Van Gerik moesten we naar Banding Island, naar Jeti AwamPulau Banding om precies te zijn.
Hier zouden we worden opgehaald met een bootje om naar ons Resort midden op het meer te worden gebracht.
Dat gebeurde ook keurig, maar het stel waarmee we komende dagen zouden optrekken, zaten ergens tussen Penang en Pulau Banding vast in een bus.

Na een uur heb ik maar verteld dat ik niet langer op een bankje in een bushokje op die gasten wilde wachten en dat ze dan maar een keer extra moesten varen. Met een zuinig mondje werd mijn wens/eis ingewilligd.

Onze tochten door de regenwouden van Belum waren ongelooflijk mooi en van een sereniteit...
We waren met slechts 4 personen en een gids en trokken of met de boot of lopend door gebieden, die op ons en de dieren na(die zich echt niet lieten zien ( het is geen dierentuin))  volkomen onbewoond zijn.

Op een eiland, of was het een schiereiland, in het gebied, zijn we naar een waterval geklommen, die ongeveer op 200 meter boven het waterniveau van het meer lag.
Natuurlijk hebben we daar genoten van de koelte van het water en wat rust.

Daarna zijn we door geklommen naar de bloeiplaats van de Rafflesia arnoldii, de grootste bloeiende bloem, in ieder geval in het gebied van Maleisie en Indonesie.

Het is een bloem, die niet aan een plant zit maar parasiteert op lianen.
Als je er meer van wilt weten kijk dan op Wikipedia Rafflesia arnoldii.
Het was meer dan bijzonder om dit te zien en mee te maken.

We hebben ergens in de bush gelunched en vervolgens een zoektocht geoganiseerd naar het kapmes van de gids.
Het mes, wat hij op zijn 16 verjaardag van zijn vader had gehad, stond op een halve kilometer van de lunchplaats, tegen een boom waar hij ons had laten zien waarmee en  hoe de vroegere bewoners hun Longboats waterdicht maakten.
De man was dolgelukkig.

Nog wat impressies van de plaats waar we afgesneden van de rest van de wereld een paar dagen toch wel heerlijk hebben geleefd.

Het uitzicht vanaf het terras voor onze hut

Hier zie je onze hut vanaf zee boven in de bomen.

Dit was het rimboeclubje in een dorp wat we volkomen onverwachts een bezoek brachten.
Het was de bedoeling dat we in ruil voor het bezoek, cadeautjes mee namen. Wij wisten van niks en hebben als ons fruit van de lunch maar achter gelaten.

Na drie dagen Belum, was het heerlijk om weer naar de beschaafde wereld terug te keren, met echte bedden, een warme douche, en geen programma.