Taraxacum Officinale

Ze zijn er weer. De paardenbloemen.
Als je ze bij de Latijnse naam noemt, Taraxacum Officinale uit de Asteraceae familie, krijg je niet de neiging ze uit te rukken.
Zo mooi geel en zo'n mooie naam.
Het zijn intelligente bloemen. Hoe vroeger je ze afmaait hoe korter wordt het steeltje en kun je ze op den duur niet meer in je maaimachine krijgen.
Als je ze uitsteekt en je laat een puntje wortel achter, komen er twintig paardenbloemen terug.
Geniet er maar van zolang het kan

De sering staat inmiddels ook stevig in knop en kan ieder moment exploderen. Misschien vandaag nog

De pruim bloeit.
Vandaag is de jaarlijkse Bloesemtocht langs de Linge en door de Mariënwaard.
De pruimenbloesem zal de enige bloesem zijn.

De riebes, vaak een van de eersten die bloeit in de lente, laat nu pas zijn kleuren zien.

We zetten vandaag de kippen in om in de perken te gaan woelen om straks wat makkelijke onkruid te kunnen wieden.

Ik ga er van genieten.

Julius, 17 april 2013

We hebben vandaag wat actuele foto's van Julius gehad. Julius, weet je wel onze nieuwe teckel.
Hij heeft zijn eerste prikken gehad en vond het niet nodig om te laten merken dat ie werd geprikt.
Geen piep.

Hij speelt er op los met broertjes en zusjes en zo te zien ook nog met wat aangetrouwde familie.

Het is altijd wat moeilijk om van die donkere en dan ook nog beweeglijke hondjes mooie foto's te maken, maar de foto's zijn best en  met een beetje Picasa is goed te zien wat voor vlees we in de kuip hebben.

Met dank aan Christien Delcour van  de Rascal's Home F.C.I.

Zij houdt ons op de hoogte van de ontwikkelingen van Julius tot 7 mei, als hij naar Vuren verhuist.

Geen mollen op het kerkhof.

Ik heb vanmorgen een diepgaand gesprek gevoerd met Gijs.
Gijs is de verantwoordelijke man in de gemeente Lingewaal voor het onderhoud van kerkhoven, dus ook voor ons kerkhof.
Hij stond, toen ik een van onze kippen uit een vogelnet bevrijdde, alle graven met onkruidverdelger te bespuiten.
Ik heb hem, om het gesprek op gang te helpen, gevraagd waarom hij op zijn kerkhoven nooit een mol heeft en wij er van barsten.
Hij wist het niet.
Ik heb toch nog wat hard-op staan filosoferen.
Hij bevestigde dat er geen mollen voor kwamen op alle kerkhoven van de gemeente.
En dat zijn kerkhoven in Spijk, Heukelum, Asperen, Herwijnen en de 2 in Vuren.

Ik kan maar 4 redenen voor die molloze kerkhoven bedenken.

1. De mollen vinden de concurrentie  van de gemeentelijke doodgravers te groot
2. Het onkruidgif van Gijs stinkt zo dat alle mollen op heilige afstand van de bespoten plekken blijven.
3. Het onkruidgif van Gijs is ook dodelijk voor mollen.
of
4. De mollen zijn bang voor de begraven doden en mijden het kerkhof.

In alle vier de gevallen jaagt Gijs de mollen van zijn kerkhof onze tuin in en dus heb ik hem aansprakelijk gesteld.

Ik heb Gijs voorgesteld de proef op de som te nemen. Te beginnen met nummer  4 omdat dat mij de succesvolste leek.
We begraven de volgende dode in mijn tuin en zien wat er gebeurd.
Hij vond het niet zo'n goed idee en stelde voor een dode kip te begraven.
Ik heb hem kunnen overtuigen dat dat niet werkt omdat we dat al met honden, katten, konijnen en geiten hebben geprobeerd zonder succes.

Hij  moest hier toch wat  langer over nadenken.
Ik ben bang dat ik er niets meer van hoor.