Ondertussen heb we een soort damboord-lente gehad. Een dag Lente en dan een dag herfst. Een dag Lente
een dag Herfst en zo verder.
Uiteindelijk is alles in de natuur en dus ook in de tuin in bloem en blad gekomen, zijn alle nestkastjes (zelfs mijn mussenflat) bewoond of bewoond geweest, maar alle nestjes die zijn uitgebroed zijn heel klein geweest, twee drie jongen, meer niet.
Het is elf uur.
Sinds weken heb ik weer het gevoel, dat ik eens rustig onderuit kan gaan zitten.
Er blijft dan geen werk liggen en ik weet dat ik niet ernstig mijn verplichtingen verzaak.
Ik heb vanmorgen mijn gasten uitgezwaaid, de kamers ontruimd en de was- en afwasmachine gevuld en aan het werk gezet.
We hebben de afgelopen dagen een internationaal gezelschap te slapen en te eten gehad.
Een Belgisch paar op de fiets, die gisteravond met ons mee hebben gegeten
Onze andere gasten zijn een gezellig Frans/Nederlands stel uit een plaatsje zuidelijk van Parijs.
Zij zouden maar 1 nacht blijven slapen, maar wilden toch graag nog een nacht extra blijven.
Het gezellige aan sportende gasten is, dat ze na ee dag fietsen of wandelen toe zijn aan een stevige maaltijd en zich dan ook dankbaar te goed doen aan de "heerlijkheden" die ik ze voor zet.
Vandaag.
Vooruit eten we een honger opwekkende, glasheldere, huis gemaakte kalfsbouillon met een toefje heerlijke verse kruiden en fijn gesneden rosbief.
Een stevige schaal rijst met gebakken ham en verse mee gebakken groenten volgt samen met een grote schaal Ajam Vuren in een delicate gember saus. Dit hoofdgerecht ging er zonder morren vlekkeloos in.
Gemarineerde flinterdun gesneden komkommer geeft de frisse touch aan de hap.
Kersen toe!
Ze zijn er weer.
Mijn vaste kersenboer in Meeteren bij Geldermalsen, heeft niet als eerste kersen, maar heeft wel altijd de lekkerste kersen.
Natuurlijk zijn het geen Nederlandse kersen, maar Franse. Heerlijk.
In de supermarkt betaal ik 4,50 per pond, bij hem betaal ik 6,00 per kilo.
Maar vanmorgen moest ik om kwart over zeven een ontbijt serveren en daarna de fietsers uitzwaaien en toen stonden de andere gasten al weer klaar voor het ontbijt van half negen.
Daar tussendoor heb ik nog een koffie-overstroming gehad. De pot sloot niet goed en ik hield het spul niet goed in de gaten.
Dus stroomde er 1 liter koffie tussen alle glazen en schaaltjes op de aanrecht door in de openstaande afwasmachine met schone afwas.
Daar word ik gelukkig van.
Onze kleine hond heeft gistermiddag wat inentingen gehad en is daar een beetje sloom van. Dat komt me goed uit vandaag. Hij heeft eerst een uurtje in de bijkeuken liggen pitten, daarna een uurtje in zijn mand voor de deur en nu ligt ie voor apen-gapen in zijn bak in de kamer. Af en toe droomt ie en maakt allerlei bijgeluiden.
Het water van de Waal voor mijn raam en deur stijgt langzaam maar gestaag en de schepen die stroomafwaarts varen, komen steeds sneller voorbij. Ik schat dat het water nog een meter zal stijgen waardoor al het groen voor de deur onder water komt te staan.
Het is mooi weer, weer om eens lekker een middag op het strandje aan de rivier te gaan liggen om vanavond met het water om de kuiten, een flesje wijn voor het grijpen dobberend in het koude water, van een BBQ-tje wat lekkers te eten .
Maar er is geen strandje. Het is verzwolgen door het wassende rivierwater.
Let op de schitterend bloeiende Lupinen op de dijk naast het bankje.
Ze groeien op de slechtste grond, ze zijn sterker dan onkruid, ze overleven zelfs de koudste winters.
En de kleuren zijn fantastisch.
Iedereen weet nu dat ik er nog/weer ben.
Dus deze mededelingen worden vervolgd.
