het wordt best wel zonnig in 2012, dat wens ik in ieder geval

De beste wensen voor 2012

We leven alweer in het jaar 2012. 

We zijn met allen 2011 uit en 2012 onstuimig in gewaaid.

Wij hebben, en het lijkt een aangename traditie te worden, oud en nieuw met Margriet en Daniël gevierd.

Goede tradities zijn er om te handhaven.

We hebben Silvesternacht gevierd zoals de meeste van onze oostelijk buren als Duitsland, Zwitserland, Oostenrijk, Tsjechië etc. gewoon zijn te doen, met een copieus diner à la maison,  in ons geval volgens het huis van Cees.

Een uitzinnig lekker soepje, een gestoofd konijn met aardappelknolselderij puree (wat is een stevige schuit crème fraiche daar toch lekker in) en lekker ouderwets roergebakken spruitjes met pancetta en sinaasappel.

Toe iets vreselijk lekkers met yoghurt, room en bosvruchten.

Om twaalf uur hebben we een lekkere champagne opengetrokken en na twaalf uur buiten, om de boze geesten te verdrijven, wat fraai vuurwerk afgestoken.

Omdat we geen oude caravans, auto’s en oude banden over hadden, hoefden wij die niet in brand te steken.

Nadat de wind uiteindelijk wat is afgenomen is het water ook hier weer eens stevig gestegen. Hier geen paniek en geen te weke dijken.

Maar in het noorden, en deze keer toevallig niet in Noord Holland, lopen de afvoerkanalen over.

Hoe kan het toch steeds zo zijn dat de berekening van de wijze mannen zeggen dat zich eens in de zoveel jaar een calamiteit met oppervlakte water kan voordoen?  De werkelijkheid is dat tegenwoordig ieder jaar slecht opgeleide militairen met plastic en zandzakken proberen flubberdijken overeind te houden.

Als ik hóór wat er werkelijk aan de hand is dan kan zo'n calamiteit  zich wel meer dan eens per jaar voordoen of gaan voordoen. Dus niet een keer in de zoveel jaar maar twee keer in een jaar.

Wat een schijnveiligheid.

Ik ben bang dat ik het met de historicus Paul Gerbrands eens ben, dat met onze knappe koppen uit  Delft, de bezuinigingen van onze regering (die bestaat uit schoolverlaters en aankomende dementen) en de arrogantie van de uitvoerders, we gewoon de strijd tegen het water aan het verliezen zijn en we echt iets voor alle inwoners van Pays Bas moeten bedenken voor het te laat is.

Als we straks met een paar miljoen mensen moeten verhuizen, is het misschien wel slim om voor onderkomen te zorgen, een infrastructuur aan te passen en misschien bijtijds te bedenken vanwaar we Nederland willen en kunnen uitvliegen, maar niet vanaf de bodem van de Haarlemmermeer.

Bouwers en denkers onder mijn gehoor, hier ligt uw toekomst. Laat uw toekomst en die van Nederland niet verzuipen.