14 november 2012, een cadeautje

Toen ik vanmorgen wakker werd en de gordijnen in woonkamer open trok, zag het begin van een vreselijk mooie dag er zo uit. 

Daar mag je niet over klagen en zulke plaatjes horen natuurlijk bij "Vandaag De Dag" thuis, als ik niet zo'n hekel aan de Telegraaf had gehad.

Ik heb vandaag alle verplichte nummertjes afgehandeld, zoals een bezoek brengen aan de tandarts, een afspraak maken met mijn cardioloog, "groetjes Paul", een afspraak maken met mijn kapster, die me de laatste tijd zo lang knipt, dat ik om de veertien dagen terug moet.
Na een lekkere lunch met Mieke, die met barstende hoofdpijn vandaag niet echt meedeed, ben ik met het veer bij Brakel naar de overkant gevaren en gaan wandelen in de uiterwaarden bij Gameren.
Deze uiterwaarden zijn de afgelopen jaren stevig onder handen genomen om  ze geschikt te maken om bij hoog water veel rivierwater te bergen.
Tot nu toe ben ik er alleen maar langs gefietst. Maar nu, op een rustige woensdagmiddag, ben ik er met de camera en te voet in gegaan. Daar heb ik geen spijt van gehad. Schitterend weer en een schilderachtige omgeving. Ik werd direct verrast door een voor mijn neus opvliegende grote Zilverreiger.
Vrijwel direct daarna vliegt er vanaf de overkant, de andere oever van de Waal, een Chinook op met een, zo te zien gestolen auto er onder.
Ik geef de voorkeur aan de reiger al is het maar vanwege de herrie

Natuurlijk barst het hier net als overal langs de grote rivieren van de Ganzen, maar het was toch wel fraai om er een stel, vol in actie vast te leggen. 

Dobberende Ganzen en Eenden kan iedereen met een volle zak oud brood voor zijn lens krijgen, maar deze plaatjes vond ik zelf wel mooi. Veel hele bijzondere vogels heb ik eigenlijk niet gezien of ze zaten te ver weg en ik had natuurlijk geen verrekijker bij me.

Wel zag ik een stuk of tien Smienten, wat er erg weinig zijn in deze tijd van het jaar en voor deze plaats. Normaal zijn het bijna de meest voorkomende grondeleenden in deze omgeving.

Er zal elders nog wel genoeg te eten zijn geweest.

Rechts een vlucht Canadese Ganzen

Links een stel uit het water opsteigende
Rotganzen

Een omgevingsfoto met meelicht. Wat wordt water toch mooi blauw met een blauwe lucht.

Voor deze uitgebloeide  bloemen ga ik nog wel eens terug, want voor een bosje van deze bloemen, mooi zilver of goud gespoten, betaal je bij bloemhandel in de komende Kersttijd toch gauw € 10,=. Het stond er daar vol mee. Opvallend waren ook de grote Braamstruiken van soms wel een doorsnede van 20-30 meter, die barstensvol met konijnen zaten. 

Een schitteren doorkijkje in deze natte omgeving. Het spreekt voor zich.

Ook nog een paar plaatjes met zeer heftig tegenlicht 

Deze foto's zijn een kleine selectie uit de 60 foto's, die ik vanmiddag voor mijn neus weg heb gemaakt.
Ga je er echt voor staan of zitten..................... Ach het hoeft niet beter.
Het gaat om het genieten en zo'n dag als vandaag, neemt niemand me meer af.

De beuk in de eik

Ik heb het nog niet zo lang geleden over het winterhard maken van de tuin gehad, maar tot vandaag was daar nog niet veel van terecht gekomen. We hadden ook wat problemen met het materieel.

Bij heel zwaar werk heb ik onze grote snoeischaar krom gebogen en dan kun je wat dikkere takken eigenlijk niet meer op een wat grotere hoogte in de schaar krijgen. In het voorjaar heb ik bij voorkomend werk, ook in de tuin, de kettingzaag verziekt. Op onverklaarbare wijze heb ik vrolijk staan te zagen terwijl de rem aangespannen stond. Dus het hele verhaal liep vast en was onherstelbaar. 

Laat nu iedereen me maar 'sufferd' noemen. Dan hebben ze groot gelijk, maar toch weet ik zeker dat het merendeel van mijn lezers niet weet waar ik het over heb en vergelijkbare klussen aan familieleden of gediplomeerde tuinlieden overlaten.

We zijn vrijdag begonnen met het aanschaffen van een nieuwe kettingzaag, een Huskvarna, bekend van de naaimachines en uit Zweden.

We hebben 'm ingezaagd op de hazelnoot, die richting het maaiveld moest worden ingekort.

Mieke en ik hebben ook nog wat ongewenste gasten uit de bordessen gezaagd en de eerste hoeveelheden takken bladeren en ander tuinafval naar de stort in Gorinchem gebracht.

Zaterdag is Yevgeny komen helpen. Hij is een voorbeeld voor veilig werken. Zaagvaste werkbroek, stevige doorwerkjas (een erfenis van Centocor), gehoorbeschermers, veiligheidsbril en degelijke werkhandschoenen.

Duidelijk een zoon van een aannemer. Ik ging dus ook in de veiligheidskleding.  Het eerste wat gedaan moest worden, was het rooien van een meidoorn, die er niet meer uitzag en veel zon wegnam rondom de kanel van de honden. Alle belendende struiken hebben we ook gerooid, evenals twee armoedige vlierbomen. Dat belooft dan waarschijnlijk een slecht vlierbessenjam-jaar volgend jaar. Maar dat lossen we volgend jaar wel op. Er groeien hier in de buurt genoeg vlierbessen om half Nederland van jam te voorzien. De reuze eik, nou ja reuze, hij is ruim twintig jaar oud en steekt al bijna boven de kerk uit. De eik zorgt er voor dat wij redelijk vrij op het balkon kunnen zitten, maar geeft ook wel erg veel schaduw in de tuin.

We hebben paar grote takken aan de onderkant weg gezaagd en daardoor hebben we al veel meer doorzicht in de tuin. Kortom door onze oefening hebben we weer een lichte tuin, waar ook weer iets op het maaiveld kan gaan groeien. 

Vandaag onder andere twee |perenbomen , de enige overgebleven appelboom en de pruimenboom ook gesnoeid. Hopelijk leveren ze volgend jaar meer op dan dit jaar, hoewel de pruim barstte van het fruit, waren in de meeste gevallen de wespen ons te snel af. Ze maakten een gaatje in de pruim en hebben ze grotendeels met toevallig passerende vliegen leeg gegeten. De volgels hebben het daarna af gemaakt. 

Alle rotzooi is inmiddels opgeruimd. We zijn vandaag vier keer naar de vuilstort geweest, waar we vriendelijk worden begroet door het personeel. 'dag mevrouw en mijnheer Noordermeer, schiet het al een beetje op?'

Het enige wat nog moet gebeuren is het knotten van de 5 wilgen in de tuin. Een keer in de twee jaar gaan alle takken er af. In de komende weken zullen we een keer een gezellige eet/knot-partie organiseren en dan is het met een stel mensen in een uur gepiept. Maar nu maak ik slapende honden wakker.

Ik heb nog geprobeerd een videootje toe te voegen, maar om mij onbekende redenen, lukt het niet.
We zullen het later nog eens proberen.