Het zijn niet de tranen in mijn ogen en ook niet de regen op mijn bril.
Nee hier zit ik de hele ochtend al naar te kijken en ik krijg er uiteindelijk toch de tranen van in mijn ogen.
Dit is natuurlijk niet het Raam.
Het Raam is hier in de polder te saai geworden. (het Raam is eigenlijk niet meer)
Maar af en toe wil ik toch wel laten zien waarom ik koude voeten heb of waarom het lijkt dat ik koude voeten heb.
Herfst.
Weer voor met een goed boek in bed.
Het boek is er, het bed is er, het weer is er. Maarja......................
Ze zijn aan de Waal als gekken aan het werk.
Aan de overkant, tussen Brakel en Loevestein worden de uiterwaarden vergraven.
Dat wil zeggen dat er ongelooflijk veel grond wordt afgegraven en naar elders vervoerd om straks in de uiterwaard voldoende ruimte in de vorm van geulen te kunnen bieden aan het rivierwater als dat te veel stijgt.
Ook zijn aan de overkant de pieren drastisch verlaagd.
Aan onze, de noordkant en ook de buitenbocht, zijn de pieren een beetje verlaagd. Het stroomprofiel in de uiterwaard is echter behoorlijk gestroomlijnd.
Ik heb een mooi filmpje gemaakt van een leuke activiteit hier voor de deur, waarbij een stevige graver vanaf het strandje op een ponton wordt gereden, maar op een of andere manier krijg het verhaal niet in mijn blog.
Dan maar een stel fotootjes uit het rijtje achter elkaar
Voor de kenners. Boskalis voert hier het werk uit.
