Ik heb natuurlijk altijd mijn camera bij me en heb een paar sfeertjes vastgelegd.
Nu is mijn apparatuur best wel goed, maar.......................toen ik thuis kwam vond ik het resultaat toch niet helemaal zoals ik het had ervaren.
Het was in werkelijkheid veel stiller dan de foto's suggereren.
Het rook naar gesmolten winter en de definitieve ondergang van de vorst.
De lente moest nog wennen aan de zon.
Waar je liep had je het idee dat je de natuur betrapte op nieuw leven. Opvliegende vogels, weg zwemmende eenden.
Je hoort de knoppen aan de wilgentakken groeien.
Slot Loevestein ligt in een lichte nevel oud te zijn en te wachten op de zonnestralen.
Echter de zonnestralen verdwijnen in de verte.
Loevestein, er komen nieuwe!
De zon schijnt een veeg licht over de rode daken en de witte gepleisterde gevels.
De wimpels aan de masten van de bruine vloot, rusten uit van weken lang gestrekt naar het westen te hebben gewezen.
Kom op Woudrichem. Ramen open en bedden naar buiten.
Haal de frisheid binnen en trek er zelf op uit.
De lente wil verder waar het lang geleden gebleven was.
Het wordt vanaf vandaag steeds meer een goed jaar.
