Mangrove

Een Mangrovebos is in principe een vloedbos en komt dus uitsluitend in kustgebieden voor.
De bomen van het bos staan bij vloed in het zoute water en bij eb in de zoute modder. Het bos is eigenlijk een soort waddenbos.
Wij kenden het fenomeen van National Geographic, maar hadden het allebei nog nooit ergens in het echt gezien of het moet ergens in een dierentuin zijn geweest. Ik geloof dat Burgers Zoo een Mangrovebos heeft.

In het noorden van Langkawi  staan op eilanden en schiereilanden langs de kust Mangrovebossen, waar excursies naartoe worden georganiseerd.
Wij gaan dus op excursie. De eerst deze vakantie.
Maar eerst het verhaal.
We eten s'avonds in een Thais restaurant in het drukste gedeelte van Pantai Cenang, wat wel erg toeristisch is en dan toeristisch in de soort plat burgerlijk met verkeerde kapsels, foute petten, nutteloze haarbanden met nog nuttelozer zonnebrillen op het hoofd, te bruine huiden en een overdaad aan plaatjes, die bij de mensen overal van onder de magere kleding te voorschijn piepen.
Begrijp je??
Daar gaan we eten.
Mieke  gaat aan de krab en ik kies voor vis.
Het is geen rommelrestaurant en ziet er geregeld uit.
Er zijn veel bezoekers dus zal het wel goed zijn.
De Thai is een schoon voorbeeld van schijn die wel eens bedriegt.

De buurman van de Thai verkoopt excursies.
Grote borden beloven de mooiste excursies met een overdaad aan uitspattingen onderweg voor de laagste prijzen.
Wij weten dan nog niets van certificaten, maar vinden later uit dat bij de buurman van de Thai ook de schijn bedriegt.
We betalen onze contributie en zullen de volgende morgen om 9 uur in ons hotel worden opgehaald door een busje van de organisatie.
De buurman van ons hotel serveert een uitstekend ontbijt maar gaat pas om 9 uur open.
Wij worden om die tijd dus niet op gehaald.
Uiteindelijk schijnt iemand van de organisatie om 11 uur bij de receptie van het hotel te hebben gemeld dat wij niet meer voor de excursie zouden worden opgehaald.
Wij waren daar ook al achter en hadden inmiddels toch maar bij de buurman ontbeten.
Dat de schijn ons had bedrogen was een dubbele en niet prettige ervaring.
De vis, die ik heb gegeten had uitzonderlijk veel graat en heeft me afgelopen nacht knap wat kramp bezorgd en de kater van de mislukte excursie ijlde door tot het moment dat het door ons betaalde bedrag werd terug bezorgd.
We hebben opnieuw geboekt bij een organisatie die wel was gecertificeerd.
Het was wat duurder en het bood wat minder, maar we liepen wel het risico de volgende ochtend weer niet te kunnen ontbijten.
Wij hadden het er graag voor over. In de supermarkt naast ons hotel kochten we broodjes, piepkleine maar suikerzoete banaantjes en pindakaas. Met deze ingrediënten maak je een uitstekend tropisch ontbijt.
We werden keurig op tijd opgehaald.
We rijden het hele eiland dwars over en komen onder andere twee optochten tegen van  Hindoeïsten onderweg naar iets. Onze chauffeur is een chinees en vertelt niets. Hij wil alleen kwijt dat het geen kwaad
kan.

We komen aan op een verzamelplaats van bootjes waar we later mee de jungle in zullen gaan.
Het is een drukte van jewelste.
Mensen die relaxed wachten op hun boot, maar ook groepen schoolmeisjes, die rond dweilen en met ons op de foto willen omdat we zo groot en anders zijn.
Onze gids is een volkoren Indonesische, die veel van het onderwerp af weet en ook nog beschikte over een gezonde dosis humor.

We komen in het gebied zwemmende apen tegen, er zijn plaatsen waar Visarenden worden gevoed, dus ruimschoots aanwezig zijn. Natuurlijk heb ik er mooie foto's van gemaakt.

Slapende vleermuizen hebben we in Nederland ook en als ze aan het plafond hangen kun je ook niet goed zien wat het precies zijn. We hebben op een drijvend restaurant geluncht, nou ja het bekende kluitje rijst met wat verspreide groente en een paar stukjes geroosterde kip.

We hebben nog wat gezwommen en zijn over een knobbelige zee op volle snelheid terug gegaan naar onze vertrekplaats.











Ik heb daar geen foto's van kunnen maken. Ik had twee handen nodig om niet over boord te slaan en niet te verzuipen. Maar ik heb wel een foto van een zeiknatte Mieke.












Naschrift
Natuurlijk zijn we hier niet om naar de Nederlandse weerberichten te luisteren, maar ik vind het leuk te melden dat ik zojuist een mail kreeg uit Nederland "Of ik nog strooizout, sneeuwschuivers en opslagkisten voor zout nodig had"?
Ik heb besloten dat dat probleem me vandaag niet raakt. 
Als het nou zuiveringszout geweest zou zijn, had ik er over kunnen nadenken na mijn ervaring gisteravond bij de schijn bedriegt Thai!