EIEREN EN PEREN

Rudolph

Nu ik het toch over eieren heb.
Zes eieren per dag, zeven dagen in de week.............
De koelkast puilt uit.
Dit, in combinatie met een andere koelkast met de perenoogst 2014, heeft mij op het idee gebracht eens bij Rudolph van Veen langs te gaan.
Van eieren en peren moet je taarten kunnen maken.

Als ik helemaal niets te doen heb, kijk ik wel eens TV bijvoorbeeld naar 24Kitchen
Of de duvel er mee speelt is dan altijd Rudolph van Veen bezig in Rudolph's Bakery.
Taarten aan het maken.

Ik hou niet van taarten maar het goddelijk gemak waarmee hij kennelijk allemaal keurig tevoren afgemeten hoeveelheden meel, zout, suiker, melk, eieren, boter, amandelen, kaneel, anijs, en weet ik veel wat nog meer, bij elkaar gooit, roert, kneed, uitrolt en weer oprolt, ten slotte in een vorm propt, in de oven zet, het er 10 seconden later uithaalt, uit de vorm schudt en er een stuk uit snijdt...............Dat is fantastisch. Dat kan ik ook.

De man zet daar in 10 minuten een kunstwerk op de wereld. Hij zegt dat het nog smaakt ook.

Ik ben gistermiddag de onderdelen voor zo'n creatie bij elkaar gaan zoeken en voor zover niet in eigen keuken aanwezig, gaan verzamelen.
Ik ga een platte 'perenamandeltaart' maken. Een taart met een doorsnede van 45 centimeter.
Daar gaan we al weer.
Een vorm van 45 centimeter is in de omgeving van Gorinchem niet te koop.
Wel een vorm van 28 centimeter. Die is wel elektrolytisch vertind.!!!!!!!
En nu?
Alle hoeveelheden op mijn lijstje zijn voor een taart van 45 centimeter.
Om nou alles eerst door 45 te gaan delen en dan weer met 28 te gaan vermenigvuldigen???
Van die 6 peren blijf ik dan wel mooi met iets meer dan 2 peren zitten.
Ik besluit niet te gaan rommelen met de hoeveelheid grondstoffen. Als het straks de vorm in moet, geld voor mij gewoon het zwaar beladen 'VOL IS VOL'

Mijn 10 minuten taart bouwen wordt anderhalf uur.

De keuken ziet er uit alsof er een stuifmeelbom is ontploft. Alles wat los hoort zit met deeg of beslag of roomboter ergens anders aan vast geplakt.
De deegroller vormt een warme eenheid met een grote snijplank. (ik kan kilo's bloem op mijn plank gooien en aan mijn roller smeren, maar als ik de roller op het deeg zet, rolt het zich gewoon op om de roller)(dus, heb ik geleerd doe ik er vanaf nu vershoudplastic tussen) (inmiddels is je aanrecht dan al een gigantische bende)
De gootsteen is verstopt door een restje amandelsnippers op het roostertje.
Bij het wegspoelen (wat moet je er anders mee)(Rudolph bewaart het allemaal, maar hij moet direct na deze taart er nog een paar bakken) dus bij het wegspoelen van het te veel aan deeg en beslag, moet je oppassen dat je geen kokend water gebruikt anders gaart het deeg in de zwanenhals van spoelbakken en ben echt ver van huis.

De oven staat op 180˚, de peren zijn in het beslag gedrukt en de amandelsnippers met suiker en eitwit (gatver wat plakt die troep) om de rand heen gestrooid.
Na 35 minuten moet de taart gaar en mooi bruin zijn.

Of ie gaar is weet ik niet, maar mooi bruin is ie in ieder geval niet.
Nog maar 5 minuten langer bakken.
Nog niet bruin.
Ik zet de oven op 220˚ en wekker op 9 minuten. (daar worden mijn broodjes op zondagmorgen ook mooi bruin van)

En ja PRACHTIG
'Pas op hoor, je moet de rand eerst voorzichtig los snijden..............'
Ik klip de springvorm open en TATA daar staat mijn PERENAMANDELTAART van Rudolph.
Niks los snijden, hij wil er gewoon uit
Beetje glazuur (ingekookte wijn en perensap opgedikt met aardappelzetmeel) op de peren voor het glimmen
Snufje stuifpoedersuiker er op.

Ik durf hem nog niet aan te snijden.
Morgenochtend komt Dominique en die heeft verstand van taarten dus......