zondag 5 oktober 2014

Joshua Tree National Park

Even ter informatie.
We hadden aan camera's een Nikon D90 en een Fuji FINEPIX bij ons.
Voor communicatie had Mieke haar Samsung GALAXY S2, ik een Nokia Lumia 625 en EEN Samsung  GALAXY Tab2 tablet.
Ik kon geen foto's die met de camera's waren gemaakt ter informatie naar de achterblijvers in Nederland sturen.
De foto's die ik bij mijn berichten deed maakte ik met mijn Nokia.
Dat waren dus plaatjes zoals deze:

Ter zake Joshua Tree Park
Ik denk dat dit park, in ieder geval vandaag, het meest rustige park was wat we hebben bezocht.
We hebben er uren in rond gereden en eigenlijk geen mens gezien.
Het park is genoemd naar de Joshuaboom, die eigenlijk geen boom is, maar een bladplant.
Yuka-achtig.



Ze kunnen wel 15 meter hoog worden.
Ze komen maar in een heel beperkt gebied voor.
Wij vonden ze erg fotogeniek.





Ze passen ook erg goed in een 'rots-hopen-landschap'





 




Ik weet nog steeds niet of het een leuke bijnaam is of dat de planten echt zo heten, maar op een heel klein stukje van de woestijn waar we doorheen reden stonden deze:
Teddy Bear Cholla Plants.



Ze moeten erg brandbaar zijn, maar dat hebben niet uitgeprobeerd.

Tussen al dit geweld ligt er ineens een meloentje.
Waarschijnlijk het resultaat van een weggegooide pit.
Over tien jaar garandeer ik je hier een mooi Meloenenbos.



Een stukje verderop staat de Ocotillo.


Omdat het de afgelopen week ook hier in de woestijn behoorlijk moet hebben geregend, was er behoorlijk wat groen. Zoals ook aan deze Ocotillo.


Als die planten zich willen vermenigvuldigen moeten ze dat snel doen.
In Saudi was het niet anders. Een paar dagen na de regen is de woestijn groenig en gelijk daarna bloeit het spul om na weer een paar dagen al vrucht te dragen.
Wij hebben het in verte gezien en niet fatsoenlijk vast kunnen leggen, maar neem van mij aan dat bij een volgende bui de woestijn weer klaar is voor een volgende bloeibeurt.



We rijden uiteindelijk over de snelweg door de Coloradowoestijn naar Phoenix.


Onderweg lijken we nog spookrijders te zijn, maar gelukkig bedriegt de schijn.
Er rijdt een vrachtwagentransport voor ons en een flauwe bocht in de snelweg doet de rest.
Leuk!!


HET ZIT ER OP.

Nog een avondje in een goed Western Steak Restaurant eten en ook lachen omdat ik verward werd met iemand.
Nog een dagje door Phoenix zwerven (je doet de stad evt 3 keer op een dag).
Niet meer naar de Arizona Diamontbacks omdat de wedstrijd te laat begint.
Inchecken en een uur of 9 opgevouwen zitten in een oude rammelbak van British Airways.
Dan weer thuis.
Wel lekker.
Even wennen.






Geen opmerkingen:

Een reactie posten