Ik vertrouw nu de komende dagen misschien weken onze avonturen met foto's toe aan mijn Blog.
Voor de lezer is het nieuw maar voor mij is het een beetje opnieuw beleven van de afgelopen drie weken. Kom op, we gaan op reis
We hebben zoveel plannen gehad voor deze vakantie, maar vier weken voor 'welk vertrek dan ook', werd het ineens een rondje natuur in het Zuidwesten van de Verenigde Staten. (vraag maar aan Joke en Han)
Arizona, Utah, Nevada, Colorada, New Mexico en California.
We zijn zo goed en zo kwaad als mogelijk was aan het voorbereiden geslagen.
Tickets was het belangrijkste, daarna een reservering van een hotel voor de eerste nacht (zonder bestemming-adres kom je dat land niet in) en een vervoermiddel anders kom je niet in dat hotel.
Met British Airways konden we het goedkoopst naar Phoenix Arizona vliegen.
Op het vliegveld van Phoenix Arizona stond een dikke Chevrolet voor ons klaar. Een Impala met een 3.6L V6 moter met 305 paardenkrachten, die er voor zorgden dat ik in precies 6.8 seconden 60 mijl per uur kon rijden.
De Chevrolet werd door ons onmiddellijk omgedoopt in V6 en is ook zo de hele vakantie blijven heten.
Het hotel wat we besproken hadden was Econo Lodge Phoenix Airport.
Daar zijn we uiteindelijk op de laatste dag van onze reis terecht gekomen.
Waarom Phoenix Arizona? Phoenix alleen klinkt zo stads. Als je er net als de Amerikanen Arizona achter zet, krijg je iets lekker kneuterigs.
Dus wen er maar aan. We zijn in totaal 2 dagen in Phoenix Arizona geweest en dat zullen jullie ook weten ook.
We zijn 23 augustus vertrokken.
Op onze eerste dag in de VS hebben we niet in het gereserveerde hotel geslapen. Dat lag aan British Airways. Zij hadden ons transport uitbesteed aan US Airways.
Voor een professionele en vooral keurige persoonlijke behandeling door maatschappij en personeel, moet je niet bij US Airways zijn.
Van de binnenkomst in het land van niet US inwoners maakten de Amerikanen in Philadelphia een onvergetelijke ervaring.
In een honderden meters lange polonaise trokken we, meest Europeanen, op naar de te weinig loketten van de Passport Control.
Dit feest duurde bijna drie uur en omdat we op Schiphol al aardig wat vertraging hadden opgelopen door een kapotte AC, misten we achter elkaar twee aansluitende vluchten naar Phoenix Arizona.
Voor ons in de polonaise werd een vooruitziende Nederlander, met een veel te grote mond, door een boterhammen-met-pinda-speurhond betrapt op het illegaal invoeren van Nederlandse met boter besmeerde en met palingworst belegde boterhammen.
Het enige resultaat van dit incident was dat de man zijn boterhammen bij de customs officieel moest aangeven en dat de grote mond een stuk kleiner werd.
Die dag, 23 augustus, vlogen we niet meer naar Poenix Arizona.
De volgende dag stond de V6 nog geduldig op ons te wachten.
Na wat praktische inkopen, koelbox, wegwerp bestek, kampeerbordjes en nog wat meer geneuzel, zijn we op stap gegaan.
Maar een Cactus kan je bijna evenveel ongemak bezorgen als een Berenklauw.
De temperaturen leken ook een stuk hoger dan in Nederland.
Gelukkig bleek 91 graden Fahrenheit te zijn en niet Celsius.
Maar dan is het toch ongeveer 33 graden Celsius warm.
Het is heerlijk voor pijnlijke botten en gewrichten.
Ons eerste bezoek was aan de omgeving van Camp Verde, waar in de rotsen de restanten te vinden zijn van Montezuma Castle dat moet zijn aangelegd en gebouwd door de Sinagua Indianen rond het jaar 1400.
Bij een alleraardigste Ranger, een wat oudere, zeg maar stokoude, vrijwilliger met een Padvindershoed op, kopen we voor $ 80,= een Nationale Parken kaart.
Nu mogen we zonder betalen alle Nationale parken in met zijn tweeën en een auto.
Ze gelden echter niet voor 'State' parken. Daar moet je dan nog gewoon voor betalen.
We hebben achteraf de kosten er uit gehaald. Niet ruim, maar wel met een beetje winst.
De kop is eraf.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten