Visarend

Geloof het of niet, maar gisteren, voor we de fietsen op de bus hesen om op en bij de Posbank te gaan trainen, had voor de deur boven de rivier een stevig uit de kluiten gewassen roofvogel het aan de stok met een stel meeuwen. Dat komt niet veel voor, sterker ik heb het nog nooit gezien.
Mieke en ik stonden als gebiologeerd naar het tafereel te kijken.
De roofvogel was redelijk compact, groter dan een Buizerd, met veel wit aan de kop, een korte rechthoekige staart met een donkere eindstreep en een lichte onderkant met een donkere streep op de vleugel.
De vogel trok zich werkelijk niets aan van de opgewonden meeuwen.
Ineens dook ie als en speer naar beneden en pikte met zijn poten een vis uit het water. De meeuwen waren meer dan boos. Een pikte hem zelfs op zijn kop. Onverstoorbaar vloog de Visarend, want dat was het , weg om elders zijn stevige prooi te verorberen.
Geweldig. Onze dag kon niet meer stuk.