Ochtendwandeling 4 april

Vanmorgen wilde mijn gast al om 06.30 uur ontbijten. Dat betekende dat ik om 07.00 uur zowel Mieke als mijn gast al had uitgezwaaid.
Dan heb je wel een hele lange dag. En die lange dag is het tot zover meer dan waard.
Ik heb de honden onder protest wel heel vroeg uit hun respectievelijke manden geschopt om ze uitgebreid uit te laten.
En ik heb prompt vanochtend de eerste zwaluwen dit het jaar gezien.
Herrie maakten ze niet. Ze waren te druk met fourageren na hun nogal lange reis. Dat is het zoveelste teken dat met het vorderen van de lente de zomer er straks aan kan komen.

Over de rivier hangt een doorzichtige sluier waar de zon voorzichtig doorheen laat zien dat ie er is en dat hij wel voor het licht zal zorgen.


Een vreemde speling van de natuur is dat, ofschoon het nog Pasen moet worden, de Pinksterbloemen al staan te bloeien op de dijk.
De Pinksterbloem stond op punt te verdwijnen uit ons landschap, maar omdat ie de status "beschermd" heeft gekregen kun je rustig zeggen dat ie helemaal terug is.
In de tuin zit een Pimpelmees een deuntje te fluiten in de pruimenboom, die steeds uitbundiger in bloei komt.
Er moet maar geen vorst meer komen anders hebben weer een slecht pruimenjaar.
Voor ons heel bijzonder, hebben we dit jaar voor het eerst kaarsen in onze Kastanjeboom.
Het ding heeft eerst een jaar of 4 voor de deur in een emmer gestaan. Hij groeide niet maar ging ook niet dood.
Dat hebben we beloond. We hebben hem in de tuin gepland en kijk. Niet meer te stoppen. Hij ontwikkelde zich als een stevige struik maar ieder voorjaar moesten we vaststellen dat ie niet wilde gaan bloeien.
Dit voorjaar hebben we er aan de onderkant wat takken afgehaald en hem wat meer boom gemaakt en ja hoor.
Dat wordt kastanjes rapen in het najaar.

En nog wat moois. Onze water verzamelende Lupines.