Het is altijd grappig met die beesten. Ze staan eerst luid te mekkeren, daarna gaan ze over tot het ritueel van "Mama omhoog duwen om aan de uier te kunnen drinken" en vervolgens vreten ze zich vol en vallen, waar ze staan, in slaap.
Dat kan rustig midden in de brandnetels zijn.
Daar hebben ze een specialist voor ingehuurd
Volgens mij zijn de schapen van het soort Hampshire Down.
Ze zitten in ieder geval knap in de wol, maar zijn vooral eigenwijs.
Hoe vaak ik die beesten al niet van de dijk af heb moeten halen.
Ze lopen zonder blikken of blozen dwars door iedere soort schikdraad heen.
Ze zijn (met die weelderige vacht natuurlijk perfect geïsoleerd.
Toen het schaap van de foto was geschoren, besloot het spontaan over het hek te springen. De overige geduldig wachtende schapen volgde zonder blikken of blozen haar voorbeeld.
Hoe zit dat ook al weer met 'een schaap over de dam....'
De schapenscheerder heeft zijn Boardercollie ingezet om de beesten weer te verzamelen en ik heb me opgeworpen om de schapen bij elkaar te houden.
Het zal wel een vertoning zijn geweest, maar wie geeft daar om.
Het resultaat telt.
Als ik later terug loop naar huis, laten de schapen van de buren hun remlichten zien.
De schapenscheerder heeft zijn Boardercollie ingezet om de beesten weer te verzamelen en ik heb me opgeworpen om de schapen bij elkaar te houden.
Het zal wel een vertoning zijn geweest, maar wie geeft daar om.
Het resultaat telt.
Een kwartier later zijn de schaapjes geschoren
en kan ik mij op het werkelijke doel van de expeditie, de broedende ooievaar, concentreren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten