Er komt soms geen eind aan een dag.
Na onze beer, kan de dag trouwens toch niet meer kapot.
met de grootste kruin
en met de grootste voet
Langs de weg wordt op borden keurig aangegeven, hoe je met een automaat, remmend op je motor, zo'n lange afdaling kunt maken zonder je remmen te verbranden.
Dat weet ik nu dus ook en dat vergeet ik nooit meer.
Als je het Park uit bent zit je ook gelijk weer in de gribus.
Er is niet veel meer te vinden om te logeren of te kamperen, laat staan om te eten.
Na toch nog wat kilometers, onder andere langs Woodlake komen we in Exeter, een beschaafd stadje in de buurt van Visalia terecht. Niet bedoelt maar wel mooi mee genomen. Mieke regelt een motel.
We zijn moe.
s'Avonds eten we heerlijk en ontspannen in een Thaais restaurant.
We gaan nog twee dagen zwerven.
In ieder geval staat ons nog twee dagen woestijn te wachten met onder andere een bezoek aan Joshua Tree National Park.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten